In de wereld van Fahrenheit 451 (een roman van Ray Bradbury) zijn boeken verboden. Bibliotheken worden uitgebrand, kritische gedachten onderdrukt en romans bestaan alleen nog in de illegaliteit: ze worden stiekem en letterlijk doorverteld. Met 6ASO bezochten we vorige week een uniek kunstwerk van het festival Playground. Heel ironisch in onze goedgevulde bibliotheek Tweebronnen! Hanne en Dennis konden jammer genoeg niet mee. Ik reken erop dat de anderen voor hen even een levend boek worden...
5 opmerkingen:
Beste Hanne en Dennis,
Mijn boek gaat over Congo. De eerste hoofdstukken gaan over de tijd waarin Leopold regeerde. De auteur is naar Congo afgereisd om daar een man te interviewen die beweerde 114 jaar te zijn. Hij beschreef hoe het leven er in die tijd was en hoe brutaal de kolonisators te werk gingen. Het boek is geschreven door een wetenschapper maar hij vertelt het boek een beetje als een roman. Dat maakt het boek aangenaam om te begrijpen en vlot leesbaar, hoewel het een heel dik boek is.
Beste Hanne en Dennis,
Mijn boek ging over een kat. De kat vertelde haar verhaal zelf. We keken mee door haar ogen. Het was een levend boek in het Engels. Deze kat heeft al veel meegemaakt in haar leven. Ze werd een paar keer buiten gezet door haar baasje. Ze denkt zich te herinneren dat ze in een doos zat samen met haar broers en zussen. Ze vertelt vooral over haar baasje dat leerkracht was.
Beste Hanne en Dennis!!
Het boek ging over ene Juliette. Ze had enkele zusters. Een daarvan luisterde naar de naam Penelope. Juliette had niet veel contact meer met haar moeder, maar ze gingen samen iets drinken op een café. Het levend boek werd gesproken door een Portugese die Engels sprak.
Beste Hanne & Dennis,
Het boek dat ons werd verteld ging over een jong meisje Penelope en haar zus Juliette. Ze hadden elkaar na een lange tijd terug gezien in een café. Maar er was geen contact tussen hun vanwege een ruzie die ze hadden als kinderen. Doordat Penelope en Juliette geen contact meer hadden en hun moeder goed overeen kwam met Penelope, hoorde hun moeder eveneens niets meer van haar. En dat blijft zo tot het einde van het verhaal.
Bedankt, levende boeken, voor jullie mooie samenvattingen!
Als ik een levend boek zou zijn, zou ik het boek kiezen dat ik momenteel aan het lezen ben, Revolutionary Road van Richard Yates. Volgens de echte levende boeken leer je een boek beter begrijpen door het vanbuiten te leren. Misschien zou het mij dan ook helpen, want soms snap ik niet helemaal wat de schrijver bedoelt.
Een reactie posten